loksins

Já loks gafst mér tækifæri til að sýna ykkur sleðann góða sem ég fékk hjá tengdó fyrr í vetur,

mitt fyrsta verk þegar ég kom heim úr vinnu í dag var að skella sleðanum út á tröppur, með skautum og öðru tilheyrandi skrauti og svo stóð ég bara og dáðist að honum með myndavelina. 

það þarf reyndar örlítið að lagfæra hann, handfangið hafði brotnað í eina tíð en handlagni faðirinn (afi eiginmanns mins) skellti kústskafti þar inn í staðinn svo börnin gætu haldið áfram að leika sér í snjónum (tengdamamma mín og systkyni hennar)

Ég hef verið að skoða myndir af svona sleðum og þannig séð hvernig handfang ég vil setja þarna í staðinn, og að verður gaman að leifa honum að njóta sín þannig næsta vetur.

Svo notaði ég sjensinn og tók nokkrar myndir á tröppunum í leiðinni, við höfum lært það hér fyrir sunnann að nota daginn sem snjóar, því það er ekkert víst að mynda-momentið sé enn næsta dag.

 Annars langaði mig nú mest til að vera bara heima í morgun og hafa það kósy inni meðan stormur og blindbylur geysaði úti fyrir, en fór í vinnu enda ekki umferðarteppur og vesen hérna suður með sjó.

En kósköp var nú gott að komast heim og kíkja aðeins í nyja blaðið sem ég var að næla mér í.

og sjáiði undurfallegu gömlu súpertarinuna mína sem ég keypti í Frú fiðrildi um helgina, 

hún hefur sagt skilið við lokið sitt og um leið lokið sínu hlutverki fyrir súpur...  

svo nú er hún orðin súpertarína

Hafið það sem allra best í dag og farið varlega þarna úti.

kveðja Stína